نکروز اصطلاح پزشکی است که برای توصیف پوست بیش از حد خشک استفاده می شود. علائم شامل خارش، پوسته پوسته شدن، احساس سفتی و احتمالا ترک خوردن است. نکروز را می توان با کرم های مرطوب کننده بدون نسخه و مراقبت های خانگی خوب کنترل کرد. موارد شدیدتر یا مزمن ممکن است نیاز به درمان با داروهای تجویزی داشته باشند.
هنگامی که به طور خاص در مورد پوست صحبت می شود، خشکی پوست نیز خشکی پوست نامیده می شود
علائم
اکثر مردم در برخی مواقع خشکی پوست یا خشکی و خارش پوست را تجربه خواهند کرد. این یک مشکل پوستی فوق‌العاده رایج و به طور کلی جدی نیست.
علائم عبارتند از:
- خارش
- پوسته پوسته شدن یا پوسته پوسته شدن
- احساس سفتی
- زبری پوست
- ترک خوردگی یا پوسته شدن، در موارد شدیدتر
ممکن است خطوط بسیار ظریفی را در سراسر سطح مشاهده کنید. پوست ممکن است ظاهری سفید، خاکستری یا خاکستری به خود بگیرد و به نظر می رسد که می توانید یک "لایه" از پوست خشک را روی سطح پوست طبیعی خود مشاهده کنید.
اگر خشکی پوست بدتر شود می تواند باعث قرمزی و تحریک شود. ترک های پوست می توانند عمیق شوند و ممکن است خونریزی کنند.
خشکی پوست می تواند در کل بدن رخ دهد، اما بیشتر در بازوها، پاها، دست ها و پاها دیده می شود. صورت همچنین یک مکان معمولی برای ایجاد پوست فوق‌العاده خشک است. در تنه کمتر دیده می شود.
ممکن است همیشه خشکی پوست نداشته باشید. ممکن است بیاید و برود، به خصوص با تغییر فصول. خشکی بیش از حد در زمستان و تابستان شایع تر است.
علل
خشکی پوست زمانی اتفاق می‌افتد که پوست بیشتر از رطوبت خود از دست می‌دهد و پوست شما خشک می‌شود.
پوست حاوی غدد چربی است، غدد کوچکی که چربی طبیعی پوست شما را ایجاد می کنند. این روغن که سبوم نام دارد به روان و مرطوب نگه داشتن پوست شما کمک می کند. سبوم به جذب رطوبت در پوست و مو کمک می کند. همچنین در ضد آب شدن پوست شما و تنظیم دمای بدن شما به همراه تعریق نقش دارد.
اما سبوم تنها چیزی نیست که پوست شما را هیدراته نگه می دارد. پوست شما همچنین در لایه لایه شاخی، مواد مختلفی تولید می کند که پوست را مرطوب نگه می دارد. این مواد شامل سرامیدها، اسید هیالورونیک، اسید لاکتیک، اوره و اسیدهای آمینه است. در مجموع، این مواد اغلب به عنوان عامل رطوبت طبیعی (NMF) نامیده می شوند.
هنگامی که فرآیند مرطوب‌سازی طبیعی پوست شما به هم می‌ریزد، عملکرد مانع آن را مختل می‌کند. پوست شما قادر به تولید یا حفظ آبرسانی موثر نیست و به طور غیر طبیعی خشک می شود.
عوامل خطر و محرک ها
خشکی پوست ممکن است برای هر کسی و در هر زمانی اتفاق بیفتد. اما، عوامل خاصی وجود دارد که شما را بیشتر مستعد ابتلا به خشکی پوست می‌کند.
سن: با افزایش سن، تولید سبوم کند می شود. پوست شما نیز به اندازه کافی موادی را که عامل رطوبت طبیعی پوست هستند تولید نمی کند. این دلیلی است که چرا بسیاری از افراد با افزایش سن به خشکی پوست مبتلا می شوند.
آب و هوا: هوای بسیار گرم و بسیار سرد باعث خشکی پوست می شود. زندگی در یک منطقه با رطوبت کم نیز یک عامل موثر است زیرا هوای خشک می تواند رطوبت را از پوست بمکد. هوای داخل خانه نیز خشک می شود.
برخی داروها: برخی داروها می توانند باعث خشکی پوست شوند. اینها شامل دیورتیک ها، داروهای خاص کلسترول و بیشتر داروهای آکنه (مانند ایزوترتینوئین، رتین-A و بنزوئیل پراکسید) می شود.
مشکلات زمینه ای سلامتی: در موارد خاص، خشکی پوست ممکن است به دلیل یک مشکل سلامت زمینه ای ایجاد شود. در صورت ابتلا به درماتیت آتوپیک (اگزما AKA)، کم کاری تیروئید یا دیابت، احتمال ابتلا به خشکی پوست بیشتر است. دیابت به خصوص می تواند باعث خشکی پا شود. این می تواند به سرعت به یک مشکل جدی تر در افراد مبتلا به دیابت تبدیل شود، زیرا زخم بهبود می یابد.
مشاغل معین: زمینه شغلی شما می تواند احتمال ابتلا به خشکی پوست را افزایش دهد. برای مثال، اگر با مواد شیمیایی یا مواد خشن (مانند مواد شیمیایی استخر، سیمان یا ملات) کار می کنید. همچنین اگر مجبور باشید دست های خود را به طور مکرر بشویید، مانند مواردی که در زمینه پزشکی وجود دارد، ممکن است به خشکی دست مبتلا شوید.
علل خشکی و خارش پوست
تشخیص
موارد جزئی خشکی پوست اغلب می تواند خود تشخیص داده شود. اگر به یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی مراجعه می‌کنید، معاینه فیزیکی توسط ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی همراه با سابقه پزشکی شما، تمام مواردی است که معمولاً برای تشخیص خشکی پوست استفاده می‌شود.
برای پاسخ به این سوالات در قرار ملاقات خود آماده باشید، زیرا می توانند به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما کمک کنند تا علت خشکی پوست شما را مشخص کند و یک برنامه درمانی ایجاد کند:
- چند وقت است که مشکل دارید؟
- آیا چیزی آن را بهتر یا بدتر می کند؟
- آیا علائم دیگری (حتی به ظاهر نامرتبط) دارید؟
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما احتمالاً از شما در مورد روتین مراقبت از پوست فعلی شما، از جمله محصولاتی که برای پوست خود استفاده می کنید، سؤال می کند.
در برخی موارد، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است آزمایشاتی را برای بررسی شرایط زمینه‌ای که ممکن است به خشکی پوست شما کمک کند، مانند کم‌کاری تیروئید، انجام دهد. مشکلات پوستی نیز وجود دارد که باعث خشکی پوست می شود، از جمله پسوریازیس، ایکتیوز و اگزما.
رفتار
در بسیاری از موارد، می توانید خشکی پوست را در خانه با محصولات بدون نسخه و مراقبت های خانگی خوب درمان کنید.
مرطوب کننده های خشکی پوست
اول از همه، شما باید به پوست خود کمک کنید تا رطوبت خود را دوباره پر کرده و حفظ کنید. کرم‌های مرطوب‌کننده، لوسیون‌ها و در برخی موارد پمادها، راه‌های شماره یک برای انجام این کار هستند.
بهترین گزینه درمانی شما برای پوست غیر طبیعی خشک استفاده از کرم مرطوب کننده چند بار در روز، هر زمان که نیاز بود، است. حداقل صبح، درست قبل از خواب و بلافاصله بعد از حمام کردن یا دوش گرفتن استفاده شود.
اگر مستعد خشکی پوست هستید، احتمالاً قبلاً از مرطوب کننده ها برای کمک به درمان پوست خشک خود استفاده کرده اید و شاید بی فایده باشد. مواد مرطوب کننده و نرم‌کننده خاصی وجود دارد که باید در مرطوب کننده های بدون نسخه خود به دنبال آنها باشید، زیرا آنها در محافظت از پوست شما موثرتر هستند:
- اسید لاکتیک
- اوره
- سرامیدها
- اسید هیالورونیک
پترولیوم ژله (مانند وازلین یا آکوافور) نیز مانع بسیار خوبی در سراسر سطح پوست ایجاد می کند. اگر کرم های مرطوب کننده آن را برش ندهند، اینها می توانند فوق العاده مفید باشند. با این حال، آنها چرب هستند، بنابراین می توانید آنها را فقط در شب استفاده کنید و در طول روز به استفاده از کرم ها ادامه دهید.
عادات حمام کردن شما: اگرچه عجیب به نظر می رسد، اما حمام کردن بیش از حد، استفاده از آب بسیار داغ و استفاده از صابون هایی که بیش از حد صاف هستند، همه عواملی هستند که می توانند پوست خشکی ایجاد کنند.
برای تسکین خارش، می توان از کرم هیدروکورتیزون 1% بدون نسخه استفاده کرد. اگر برای تسکین طولانی مدت خارش به هیدروکورتیزون OTC تکیه می کنید، باید این موضوع را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید زیرا ممکن است راه های بهتری برای کنترل خشکی پوست شما وجود داشته باشد.
اگرچه این مواد معمولاً توسط متخصصان پوست توصیه می‌شوند، برخی مطالعات نشان داده‌اند که استفاده مداوم از محصولات مرطوب‌کننده در درمان خشکی پوست از هر عنصر خاصی مهم‌تر است.1 پیام مصرف در خانه این است: بدون در نظر گرفتن این موضوع، به طور منظم مرطوب کنید تا بهترین نتایج ممکن را به دست آورید. از محصولی که استفاده می کنید
نکات مراقبت در منزل
- علاوه بر مرطوب کردن منظم، اقداماتی در سبک زندگی وجود دارد که می توانید برای مدیریت خشکی پوست و در برخی موارد از بروز آن در آینده جلوگیری کنید.
- از یک مرطوب کننده در خانه خود استفاده کنید تا رطوبت مورد نیاز را به هوا اضافه کنید.
- تعداد دفعات حمام یا دوش گرفتن خود را کاهش دهید و زمان حمام کردن خود را کاهش دهید.
- دوش ولرم به جای گرم بگیرید. آب داغ می تواند چربی طبیعی پوست را از بین ببرد.
- پاک کننده های ملایم را انتخاب کنید. ممکن است بخواهید از یک پاک کننده بدون صابون یا شستشوی بدون کف استفاده کنید، زیرا اینها به اندازه گزینه های دیگر خشک نمی شوند. محصولات بدون عطر نیز کمتر احتمال دارد پوست حساس شما را تحریک کنند.
- از لوسیون های بدون عطر، پاک کننده ها و شوینده های لباسشویی استفاده کنید. محصولات با رایحه بالا ممکن است پوست شما را تحریک کنند.
- با پوست خود به آرامی رفتار کنید. از اسکراب های خشن استفاده نکنید یا با حوله، دستمال خشن یا لوفا خیلی محکم روی پوست خود نمالید.
- بلافاصله پس از گذراندن زمان در استخر یا جکوزی دوش بگیرید. کلر ممکن است روی پوست خشن باشد. فراموش نکنید که مرطوب کننده خود را نیز بمالید.
داروهای تجویزی
برای اکثر افراد، پوست خشک را می توان به طور مؤثر با مرطوب کننده های بدون نسخه و مراقبت های خانگی خوب کنترل کرد. اگر خشکی پوست شما شدید یا مزمن است و نتایج خوبی برای درمان آن به تنهایی دریافت نمی کنید، ممکن است نیاز به یک داروی تجویزی باشد.
برخی از داروهایی که ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است در نظر بگیرد شامل کورتیکواستروئیدهای موضعی (مانند فلوسینونید) یا تعدیل کننده ایمنی (تاکرولیموس، پیمکرولیموس)، بسته به وضعیت شما است.
چه زمانی باید به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کرد
خشکی پوست فقط یک بیماری زیبایی نیست، بنابراین در صورت نیاز از مراجعه به پزشک خود خجالت نکشید. برخی از سرنخ هایی که ممکن است برای گرفتن یک قرار نیاز داشته باشید:
- پوست شما تراوش می کند، ترک خورده است، یا جوش یا تاول دارید.
- خارش آنقدر شدید است که در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد می کند یا مانع از خوابیدن شما می شود.
- نواحی بزرگی از پوست شکسته یا زخم دارید، چه در اثر ترک خوردگی، پوست خشک یا در اثر خراشیدگی.
- شما لایه برداری گسترده ای دارید.
- پوست شما دردناک، قرمز یا متورم است.
همچنین، اگر حتی با مراقبت های خانگی خوب و محصولات بدون نسخه، شاهد بهبود پوست خشک خود نیستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
مطالعه بیشتر: پوست حساس چیست؟
